
O. Tuğrul Altay
Ana Kampa Varış
Sonunda ana kamp. Aslında başlangıç belki de, dağın sert bölümü önünde artık. Ama eve, mahallene gelmiş gibi hissedersin. Varsa tanıdık yüzler, birçok milletten yoksa da zaten herkes hemen tanışmaya hazır. Ortak bir dağ var, saygı duyulan, zirvesine ulaşmaya çalışılan.
Hava durumu belki en çok konuşulan. Ne zaman zirveye izin verecek sorusu en çok tartışılan, üzerine planlar yapılan. Birde en önemlisi evle iletişim fırsatı. Zorda olsa. Sevdiklerinle, seni merak edenlerle. Tatlı bir hüzün kaplar içini ama hiç mi hiç pişmanlık yoktur gözlerde. Onca acıya, zorluğa rağmen.
Sevgili dostum Tafa'nın (Mustafa Kalaycı) Everest çıkışı sırasında tuttuğu notların kısa bir bölümünü paylaşmak istiyorum sizlerle:
"2007 yılının Nisan-Mayıs aylarında 55 gün süren bir tırmanışla Everest'in ve dünyanın zirvesine ulaşmıştık.
İnsanın fizyolojisi ve psikolojisiyle tamamen uyum sağlayamadığı bu tırmanışta 2 ay boyunca kaya, buz, rüzgar, güneş, soğuk, sıcak, açlık ve yalnızlık tüm hayatımızı kaplamıştı.
Bu süre zarfında 5200 m deki ana kamp, gariptir ki, bizim evimiz olmuştu"
24 ayar altın, turkuaz, opal,
mercan, pırlanta ve
Cho Oyu zirvesinden gelen küçük bir parça.
2012


